" อย่า เอา จิต ส่ง ออก "

อย่าเอาจิตออกนอก (ส่งออก) พยายามตั้งไว้ภายในกาย ซึ่ง กว้างศอก ยาววา หนาคืบนี้ 

     อย่าคิดไปถึงอดีตที่ผ่านมาแล้ว อดีตก็คืออดีต ดีก็ดีไปแล้ว  ชั่วก็ชั่วไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้

อดีตเป็นแต่เพียง "สัญญา" เท่านั้น 

     อนาคตก็อย่าไปคิดถึง อนาคตเป็นสิ่งที่ยังมา

ไม่ถึง เหตุการณ์มันยังไม่เกิดขึ้น ซึ่งจะเกิดขึ้นจริง ๆ หรือไม่ ไม่มีใครรู้ได้ ดังนั้นอนาคตเป็นเพียง

" สมมุติ "  เท่านั้น การไปคิดถึงอดีตก็ดีหรือคิดถึงอนาคตก็ดีนั้น รังแต่จะเป็นตัว "สมุทัย" เท่านั้น คือ ตัวเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ทั้งนั้น ...? 

ปล. สมุทัย คือ เหตุให้เกิดทุกข์นั่นคือ ตัณหา ๓ ทางคือ 

(๑) กามตัณหา - ความอยากในกามคุณทั้ง ๕ คือ รูป (สิ่งที่ตามองเห็น) เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (สิ่งที่กายสัมผัส)

(๒) ภวตัณหา - ความอยากมี อยากเป็น อยากได้ 

(๓) วิภวตัณหา - ความอยาก

ไม่ให้มี ไม่ให้เป็น ไม่ให้ได้ 

สรุป : สมุทัย เป็นสิ่งที่จะต้องละ 

สวัสดีวันพระ

จาก.. ลุงใหญ่

๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๗

แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะเมีย