เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นหนทางแห่งธรรมดาของทุกๆชีวิตที่ต้องเผชิญ
อย่างไม่อาจหลบลี้หนีได้ มันมีอยู่ในตัวตนของเราทุกๆคน ทุกเมื้อเชื้อวัน
ตามปกติมันจะรวมๆกันอยู่ มองไม่เห็นเด่นชัด ถ้าหากใครเวลาเจ็บป่วย
ให้ใช้ " สติ " ตั้งมั่นคอยเป็นเครื่องช่วยจิตเพ่งพิศพินิจดู
จะเห็นภาวะของการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ได้ชัดขึ้น
มันจะแยกกันออกแล้วยืนให้เห็นโดดเด่น ขณะนั้น
จะทำให้จิตรู้แจ้งถึงความไม่เที่ยง
ความเป็นทุกข์ ความมิใช่ตัวตน ทุกอย่างย่อมมีที่สุด
มีขอบเขต มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป
ปล. ชีวิต ... ของคนเรา มีความตายเป็นที่สุดรอบ
ขอให้ทุกๆคนจงตั้งอยู่ในความไม่ " ประมาท " ตราบเท่าที่ยังดำรงชีวิตอยู่
โดย.. ลุงใหญ่
สาธุค่ะลุงใหญ่
ReplyDelete