ภุมราโผผิน-บินจากจร ...
... ความเดิมตอนที่ ๒ คือ
อันสันดานเดิม เดิมเหล่าชายใคร ใครก็รู้
เรื่องเจ้าชู้ ไม่มีหยุดสุดเฉลย
ตั้งแต่หนุ่มจนตกกระไม่ละเลย
ถ้าอยู่เฉย เฉยเกรงคนลดหมดโลกกัน....? จบตอนที่ ๒
... ภุมรา - มาลี ... ตอนที่ ๓
@ เกิดเป็น (หญิง) ต้องหยิ่งและแหนหวง
เรื่องล้ำล่วง - ต้องผ่านการ - คัดสรร
แม้ถูกรักรุกเร้าเคล้าเข้ารำพัน
ต้องใจมั่น - (คิด) - ตรองให้จงดี
เจอ (บุรุษ) สุดเลิศ " ที่ไม่ธรรมดา " ก็ควรรับ
แต่ถ้าสับ - ปลับ เข้ามาชิดต้องคิดหนี
ต้องรู้รับ .. รู้ไล่ .. ให้เข้าที
ทำให้ดี ดี ก็จะรอดปลอดหมู่มาร
มวลดอกไม้ - ไร้จิต - คิดเลี่ยงหลีก
ไม่อาจปลีกหลบพวก (ภมร) ซ่อนความหวาน
แต่ .. สตรี .. มี " สติ " ตริตรองมาน
จะชมชาน ไม่รัก - งามก็ ตามใจ @
... จบบริบูรณ์ ...
No comments:
Post a Comment