• อาหารรสย่อมให้ ชวนชิม
แต่ก็พอเคี้ยวไป สิ้นรส
รสเพียงแต่ชวนลิ้ม บ่ยง ยืนนา
กว่าจะกลืนก็หมด รสทราม •
• คนหลงกามรสต้อง เสียใจ
เพราะสิ่งซึ่งต้องตา จางจืด
เสียงเสนาะโสตพั่งไป ชวนเบื่อ
กลิ่นรสมิช้าชืด หมดหวาน •
ปล. "กามตัณหา" คือความอยาก ยากจะหมด "ในรูป-รส-กลิ่น-เสียง" แนบเคียงหวง
ทั้ง "สัมผัสทางกาย" ร้ายทั้งปวง
เป็นเหมือน "บ่วงแห่งมาร" ผลาญชีวา...?
โดย.. ลุงใหญ่
17 กันยายน 2557
No comments:
Post a Comment